Inno alla ventricina del Vastese

La véndricénë li bbaffe fa liccà
Li prodottë all’ Abruzzë ci sta ’nquantità,
‘ngi manghë niente, zi dà gustà.
Ficatazzë, prosciùttë e lummellë,
furmàggë, saggiccë, ‘ndurcinéllë,
pricòchë, maccarùnë, montepuggianë
brodettë, scapècë e zafferànë.
Ma sta na cosë che pi nnù è nu vandë,
e piacë proprië a tutte quandë.
Stémë a parlà di la gustosë vendricìnë,
nu salàme che nin ci sta cchiù genuìne.
Finocchiettë, peperoncìnë, filettë di maiàlë,
nu cconë di grassë e poche sàlë.
Cinquë mesë li mettë a la candinë,
nin sì chi ti magnë la matìnë.
Na bbellë fellë ‘nmezzë a lu pànë,
ti fa sta bbonë na settimànë.
Li bbaffë ti fa liccà.
E’ bbonë la vendricinë, é la verità.
Evvivë, evvivë lu maiale!
È lu migliòrë di tutte l’animàlë.
I vo bbenë pure Sand’ Andònië,
ca scacciàtë pùre lu demònië.
Caccë ssà vendricìnë, magnàmë a crepapéllë!
Mò é lu muméndë, la vìtë è cchiù bbellë.
Michele Molino

foto da abruzzoverdeblu.it